We waren in het Stedelijk museum in Alkmaar net naar het verhaal van de beerput geweest. Met de ring en het prachtige schoentje van Maria Tesselschade en ik had daar zeer van genoten. Klik
In het zelfde museum was Emanuel de Witte.
Ik wilde niet gaan, maar omdat we er nou eenmaal waren, gingen we toch.
Ik dacht: 'Ik loop er in en er meteen weer uit en dan ga ik even in de museumwinkel snuffelen. Of een kopje thee drinken, terwijl mijn man kijkt, want die wil altijd in kerken kijken'.
Maar ik liep er helemaal niet uit. Integendeel, ik heb de meeste schilderijen uitgebreid bekeken. En dat kwam door het eerste schilderij
Zie je die jongetjes die daar lekker op een zuil staan te tekenen? En dat hondje, in het volle licht?
Zo waren er veel interieurs te zien. Ik vond dit ook een hele mooie:
Dit is het interieur van de Nieuwe kerk in Delft en het werd geschilderd in 1656. De man in de rode mantel trekt de blik van de kijker naar het graf van Willem van Oranje. En dan die jongen met die honden. Kijk:
En trouwens er waren niet alleen kerkinterieurs. Ook niet alleen uit Delft. Zo was bijv. de Nieuwe Kerk in Amsterdam vereeuwigd evenals de Oude Kerk.
Dit was er ook:
Die Adriana was de huisbazin van Emanuel de Witte. Die kwam weliswaar uit Alkmaar, maar woonde en werkte in Amsterdam.
Wat ik bovendien heel erg leuk vond, was dat in de ruimte waar de schilderijen hingen, heel wat bidstoeltjes waren geplaatst. Je kon er zitten en je even in een kerk wanen. Wat een goed idee. En je ziet dat het licht niet alleen op de schilderijen bijzonder was.
Dit was dus een tentoonstelling waar ik nooit speciaal voor naar Alkmaar zou zijn gegaan. Echt niet.
Maar wat vond ik het leuk. Echt geluk gehad dus.
Je kunt er nog heel lang heen hoor, tot 21 januari 2018. Meer info: klik
10 opmerkingen:
Je maakt me er enthousiast voor! Thanks!
Wat mooi dat dit zo'n onverwachte ontdekking was.. eigenlijk zijn dat de leukste!
Bertie, prachtig verslag en mooi gedaan met die details. Duidelijk iemand die in het onderwijs heeft gezeten, je zou een goede gids zijn!
Wie in de gelegenheid is, vooral gaan en aan het eind op zo'n bidstoeltje gaan zitten en het geheel nog eens op je laten inwerken. Je zal dan ook ontdekken dat het licht op de vloer verandert. Alsof er zon door de kerkramen schijnt.
Wat een verassing! Dat zijn de cadeautjes die zomaar voorbij komen. Prachtig schilderijen. XX Esther
Lijkt me interessant, alleen wat ver voor even op en neer.
Alkmaar is helaas te ver weg anders zou ik zeker naar de tentoonstelling gegaan zijn. Ik snap helemaal waarom het eerste schilderij meteen je belangstelling had. Geen chique gedoe met edelen of koorknapen maar over het dagelijks leven in die tijd. Prachtig!
Wat een mooie tentoonstelling zeg. Bijzonder, bedankt voor de tip! groet El
Mooie tentoonstelling en die stoeltjes maken het helemaal af.
Ik zou graag op zo'n bidstoeltje zitten daar.
Ik snap dat je onder de indruk was...ook helemaal mijn smaak!
Een reactie posten