Totaal aantal pageviews

vrijdag 3 maart 2017

De Bokken en de Schapen

Dit liedje maakte echt een verpletterende indruk in de voorstelling, waar ik vorige week was en over schreef.
Ik kende het niet, maar ik laat het hier graag zien. De tekst is van Jan Boerstoel. Het werd gezongen door Ellen Pieters als Adèle Bloemendaal.
En verder heb ik er niets aan toe te voegen.

Het is allang weer afgelopen met de Praagse lente
En god beware me voor Chileense tegenargumenten
De knoet kan rood of zwart zijn
Maar de knoet wil altijd slaan
De dictatuur maakt links en rechts dezelfde korte metten
Met ieder die zich tegen zijn dictaten durft verzetten
Stel nou eens dat er hier een komt, hoe zal het hier dan gaan
Stel nou eens dat er hier een komt, hoe zal het hier dan gaan
Wie waagt zich dan aan een protest
En wie blijft zich vergapen
De goeden en de kwaden
De bokken en de schapen

Wanneer zo'n dictatuur hier in dit land ooit huis zal houden
Wie moet ik dan gaan vrezen en wie kan ik nog vertrouwen
En zegt het dan nog wat, zoals ik nu de mensen ken
De protesteerders, zullen die dan ook hun stem verheffen
De verontrusten, zullen die dan ook het kwaad beseffen
Wat weet ik van degenen door wie ik omgeven ben
Wat weet ik van degenen door wie ik omgeven ben
Wie staat dan juichend langs de kant
En wie grijpt naar een wapen
De goeden en de kwaden
De bokken en de schapen

En dan hoe zal het gaan
Met wie mij lief zijn in de dagen
Zal mijn familie mij nog op visite durven vragen
Of liever maar niet thuis zijn als ik langs kom onverwachts
Zullen mijn beste vrienden mij, zo nodig wel verbergen
Of zullen zij me vragen zoveel niet van hen te vergen
Zal ik naast iemand nog wel hardop durven dromen 's nachts
Zal ik naast iemand nog wel hardop durven dromen 's nachts
Wie wordt van zijn bed gelicht en wie mag blijven slapen
De goeden en de kwaden
De bokken en de schapen

Wat weet ik trouwens van mezelf
Ik durf niet eens voorspellen
Of ik dan zelf bereid zal zijn om mij teweer te stellen
Als daar gevangenisstraf op staat
Vernedering en pijn
Zal ik dan kunnen zwijgen als ik iets niet prijs wil geven
Zal ik dan kunnen sterven als ik graag wil blijven leven
Zal ik dan moed voldoende hebben om niet laf te zijn
Zal ik dan moed voldoende hebben om niet laf te zijn
Om niet laf te zijn
Wie zullen dan de jagers zijn en wie zijn dan de prooien
De bokken en de schapen
De levende en de dooien


En dan is hier een link naar het hele lied, gezongen door Adèle Bloemendaal. Klik 
Ik wilde de nadruk op de tekst leggen, vandaar. De muziek is trouwens van Frans Ehlhart

9 opmerkingen:

miekequilt zei

Wat een mooie tekst. En nog steeds actueel helaas.

Marjan zei

Het is niet nieuw voor mij, maar het was wel heel ver weg gezakt. Dank voor het weer naar boven halen! Deze tekst is echt tijdloos hé, 100 jaar geleden had het gezongen kunnen worden en over 100 jaar nog....
Groetjes weer

Pippa's Hus zei

Wat een mooie tekst. Ik ga het lied eens opzoeken. Xx Esther

Matroos Beek www.beekblog.com zei

Wat een gedicht/lied/verhaal! En nog steeds zeer actueel.

Marthy zei

Die tekst van dat laatse couplet. Ik vraag me al vanaf heel jong af, wat doe ik dan.

Jeanne zei

Het komt zo dichtbij als we niet opletten!

Ferrara zei

Radio en TV zouden meer aandacht moeten besteden aan de tekstschrijvers van eigen bodem.
Er zijn meesterwerken voortgebracht.

Emie zei

Ik kende het nummer maar het is goed om het weer eens te horen. De strekking zet aan tot denken, prachtig geschreven en gezongen. Ik ben naar Adele's solovoorstellingen geweest en was een groot fan van haar. Ook van Jasperina trouwens, vaak in het theater gezien. Conny Stuart kon me minder bekoren. Wat zou ik graag naar die voorstelling gaan die je beschreef maar het gaat me niet lukken. Ach, dan zet ik de CD van Adele Bloemendaal nog maar eens op.

Villa Zeezicht zei

Jee.. ik ken het niet maar sta versteld van hoe actueel het is. En was, en blijft..?? Da's op zich een minder fijne conclusie om te trekken..