Ik kan naar eer en geweten verklaren dat ik nooit iets heb gestolen, echt nooit. Ook niet als klein kind. Ik ben zo iemand die terug gaat als er iets in de boodschappenkar is blijven liggen. Ook als ik te weinig heb betaald.
Maar ja, ik heb geen honger en niet echt geldgebrek, dus dat is makkelijk.
Toen ik vijftien was en op zaterdag in de Hema werkte, zag ik altijd al mensen die iets pikten. Altijd is overdreven, maar toch wel regelmatig. Dat meldde ik dan onopvallend aan de chef, die vervolgens een praatje met die dief ging maken.
En ik dacht dat is stom, ik zou het anders doen.
Later, toen ik al lang volwassen was, heb ik nog eens een tijdje in de Bijenkorf gewerkt. Ook daar zag ik mensen spullen pikken en ook daar gaf ik dat door. Daar hadden we speciaal een code voor.
Ik zag al van tevoren dat het dieven waren. Iets in hun blik, soms een beetje zenuwachtig, soms juist het tegendeel. Ik weet het niet, maar ik zag het.
En ook toen dacht ik dat ik dat slimmer aan zou pakken. Ik zou echt een goede winkeldief zijn.
Een paar dagen geleden waren we in Ikea, Amsterdam. We hadden maar een boodschap en moesten daarmee eindeloos in de rij voor een zelfscan.
Dus ik liet mijn man staan in die rij en ging zelf even kijken in het supermarktgedeelte vlak na de kassa's en vlak voor de uitgang.
En daar zag ik haar. Ik zal haar uiterlijk niet beschrijven, maar het was iemand die graag dame wilde zijn en het overduidelijk niet was. Ik stond vlakbij haar. Ze had veel parfum en vieze nagels.
En ik dacht jij gaat zo meteen iets jatten. Zij was volledig op haar gemak en toch zag ik het.
Ik bleef kijken. Ze draaide. Haalde iets uit de bakken en stopte het in haar tas. Een rondje lopen en nog een keer. Wat ze allemaal pakte weet ik niet. In ieder geval vier grote stukken zalm en veel chocola. Gewoon blik op oneindig en in die tas stoppen.
Op een gegeven ogenblik had ze kennelijk genoeg of er genoeg van. Ze propte haar schoudertas bovenop in haar boodschappentas en liep zo de winkel uit.
Er stonden twee bewakers en die keken de andere kant op, richting kassa's. Dat leek me nutteloos, want je moet toch een bonnetje hebben om er daar uit te komen. Plus dat daar ook bewakers stonden.
Ik vond het ook raar dat dat hele supermarktgedeelte totaal open is. Je loopt er zo in en weer uit.
Hoe dan ook, deze dame, had ik niet kunnen verbeteren.
Maar voor Ikea heb ik wel wat ideetjes!
Ik heb niks gezegd en vroeg me later af of ik dat wel had moeten doen. Mijn man zei toen ik het hem vertelde, 'Ach misschien had ze geen geld en honger en richtte ze 's avonds een feestmaal aan voor haar partner in crime'.
Die er trouwens ook stond, niks pikte en een minuut of wat na haar de zaak verliet. Ja dat kan natuurlijk.
Zouden jullie iets gezegd hebben?